«Δέχτηκα αγκωνιές στη σπονδυλική στήλη – Νόµιζα ότι θα έµενα παράλυτος»
Αστυνομική βία και πρακτικές από άλλες εποχές καταγγέλλει ο Άρης Παπαζαχαρουδάκης, ο οποίος συνελήφθη μία ημέρα μετά τη διαδήλωση στη Νέα Σμύρνη. Μιλώντας στις Γιώτα Τέσση και Ελένη Ευσταθίου για την «Εφημερίδα των Συντακτών», κάνει λόγο για απαγωγή του ουσιαστικά από αστυνομικούς, τονίζει ότι ξυλοκοπήθηκε άγρια και απειλήθηκε από τους αστυνομικούς, ενώ αναφέρει ότι δεν του έδωσαν ούτε νερό και του απαγορεύτηκε η πρόσβαση στην τουαλέτα.
«Μου φόρεσαν κουκούλα και με έβαλαν στο αυτοκίνητο µε µπουνιές και κλοτσιές»
«Η σύλληψή µου έγινε την επόµενη µέρα των γεγονότων στη Νέα Σµύρνη, σε απόσταση λίγων µέτρων από το κτίριο που φιλοξένησε τη συνέλευση της Αναρχικής Συλλογικότητας Μασόβκα, στην οποία είµαι µέλος. Είχα συµµετάσχει στη διαµαρτυρία ενάντια στην αστυνοµική βία, δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο που να µε ενοχοποιεί για κάτι ή να µε συσχετίζει µε το συµβάν. Ηταν περίπου 19.30 και θα έπαιρνα ταξί για το σπίτι µου πριν ισχύσουν τα µέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας
Αρχικά σταµάτησε µπροστά µου µία µηχανή µε δύο άτοµα που φορούσαν κουκούλες, έδειξα την ταυτότητά µου, σε δευτερόλεπτα έφτασε δίπλα µου ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες και ενώ ήταν εν κινήσει µε πέταξαν στο καπό. Με έδεσαν πισθάγκωνα µε χειροπέδες, µου φόρεσαν κουκούλα και µε έβαλαν στο αυτοκίνητο µε µπουνιές και κλοτσιές. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήξερα αν έχω να κάνω µε αστυνοµικούς ή µε µαφιόζους. Απ’ ό,τι αποδείχθηκε, ίσως ήταν καλύτερο να έχω να κάνω µε µαφιόζους. Μέσα από την κουκούλα µπορούσα να διακρίνω αµυδρά, αλλά µε χτυπούσαν όποτε σήκωνα το κεφάλι. Κάποια στιγµή άκουσα έναν ασύρµατο αλλά όχι από το αυτοκίνητο και κατάλαβα ότι το αυτοκίνητο είχε συνοδεία άλλες µηχανές. Πριν από τη δική µου απαγωγή είχα ενηµερωθεί για την εξαφάνιση του κολλητού µου, αδερφικού µου φίλου, ο οποίος προφυλακίστηκε µε ένα σαθρό κατηγορητήριο» λέει ο συλληφθείς.
«Ένας κοπάνησε µε βία το πρόσωπό µου στο θρανίο»
Όπως αναφέρει, οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ. «Δεξιά και αριστερά διέκρινα πως ήταν παρατεταγµένοι δεκάδες αστυνοµικοί. Με έβγαλαν έξω και άρχισαν να µε χτυπάνε, µε πέταξαν στο ασανσέρ και µου έλεγαν «θα βιάσουµε µέχρι και το κουτάβι σου». Με ρώτησαν πόσων χρονών είµαι και όταν απάντησα 21, µου είπαν «δυνατά πόδια έχεις για 21» και µε βάραγαν εκεί. Με έβαλαν σε ένα δωµάτιο. Συνέχιζα να είµαι δεµένος πισθάγκωνα και να φοράω κουκούλα, σαν αιχµάλωτος πολέµου. Από το γραφείο αυτό δεν ξέρω πόσοι πέρασαν, µάλλον όλη η αστυνοµική δύναµη ανεβοκατέβαινε για να µε δέρνει. Αλλοι µε χτυπούσαν χωρίς να µιλάνε, άλλοι µε έβριζαν, µου ζητούσαν επανειληµµένα να πω ποιας οµάδας είµαι οπαδός. Τους εξηγούσα -τρόπος του λέγειν το “εξηγούσα”, στην κατάσταση που ήµουν- ότι δεν είµαι ούτε οπαδός ούτε χούλιγκαν και πήρα την απάντηση: «Στ’ @ρχίδια µας, θα πεις µια οµάδα». Κάποια στιγµή έσβησαν τα φώτα και τότε το µόνο φως που µπορούσα να διακρίνω ήταν όταν ανοιγόκλεινε η πόρτα για να µπει κάποιος να µε χτυπήσει. Για ένα πεντάλεπτο µε άφησαν να πάρω ανάσα. Τότε κοπανάγανε τα θρανία και άκουγα ήχους εργαλείων και φερµουάρ και να µε ρωτάνε “είσαι έτοιµος;”. Απαντούσα αρνητικά, ήταν σαν περιβάλλον εικονικής εκτέλεσης. Ενας κοπάνησε µε βία το πρόσωπό µου στο θρανίο».
«Δέχτηκα αγκωνιές στη σπονδυλική στήλη – Νόµιζα ότι θα έµενα παράλυτος»
«Δεν υπήρχε σηµείο του σώµατός µου που να µη χτυπηθεί επί ένα οκτάωρο. Συµπέρανα ότι ήµουν στον 13ο όροφο όταν κάποια στιγµή µε κατέβασαν από τα σκαλιά στον κάτω όροφο και µπόρεσα να διακρίνω ένα λογότυπο που έλεγε ∆ΑΕΕΒ. Πλέον ήµουν στον 12ο όροφο και είχε µόλις τελειώσει ο πρώτος γύρος βασανισµού µου. Ο δεύτερος ξεκίνησε δείχνοντάς µου ένα παράθυρο και λέγοντάς µου: “Αν θες να λυτρωθείς, δεν θα σε εµποδίσει κάποιος. Αλλιώς σε τέσσερις µέρες από τώρα θα πας φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνοµικού και εκεί θα έχεις την ευκαιρία να µετράς τα λάικ στα ποστ σου”», λέει ο καταγγέλλων.
«Είχα σχολιάσει στο facebook – ακόµα αναρτηµένο είναι – ότι πρόκειται για αστείους Κλουζό που αποδίδουν µαφιόζικες κατηγορίες, αναφερόµενος στη σύλληψη του νεαρού που έχασε το πορτοφόλι του, τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά. Εµένα µου ζητούσαν συνεχώς ονόµατα, οποιουδήποτε, µου έλεγαν να δώσω πολιτικούς αγωνιστές. Ελεγα ότι δεν γνωρίζω και δέχτηκα αγκωνιές στη σπονδυλική στήλη. Νόµιζα ότι θα έµενα παράλυτος. Προσπαθούσα και ευχόµουν να λιποθυµήσω για να µε µεταφέρουν στο νοσοκοµείο ή να πεθάνω. Εχανα τις αισθήσεις µου, έπεσα από την καρέκλα και µε σήκωσαν τραβώντας µε από τις χειροπέδες. Ξαφνικά κάποιος µου τράβηξε την κουκούλα. Είπα “δεν νιώθω καλά” και µου απάντησαν “γιατί δεν είσαι καλά; Χτύπησες κάπου;”. Τότε µου ζήτησαν να υπογράψω τη σύλληψή µου και οφείλω να αναγνωρίσω ότι τα κατασχεθέντα ήταν ό,τι είχα πάνω µου, τίποτε περισσότερο. ∆εν ήθελα να δώσω δακτυλικά αποτυπώµατα φοβούµενος κάποιο κατασκευασµένο κατηγορητήριο µετέπειτα και όταν ανέφερα την περίπτωση της Ηριάννας, µου είπαν “µη βλέπεις πολύ Netflix”. Τελικά µου απέσπασαν τα δακτυλικά αποτυπώµατα διά της βίας και παρά τη συναίνεση µου. Στη συνέχεια οδηγήθηκα σε ένα κελί στον έβδοµο όροφο» συνεχίζει ο Άρης.
«Ούτε νερό, ούτε τουαλέτα»
«Στο κελί αρχικά ήµουν µόνος µου, αλλά φώναξα το όνοµα του φίλου µου και εκείνος ανταποκρίθηκε. Μετά µας έβαλαν στο ίδιο κελί σε διαφορετικό καθεστώς από τους υπόλοιπους, εµείς ήµασταν σε πλήρη αποµόνωση. Ούτε νερό ούτε τουαλέτα. Η µόνη βοήθεια ήταν των παιδιών που συνελήφθησαν στη Νέα Σµύρνη, αυτοί µας έβαλαν στα κάγκελα µπουκάλια µε νερό. Αυτό ήπιαµε και στη συνέχεια εκεί κατουρούσαµε. Ξαπλώναµε στο τσιµέντο, ούτε στρώµα ούτε κουβέρτα, τίποτα. ∆ύο µέρες δεν είχαµε πρόσβαση στην τουαλέτα. Δεν µας επέτρεπαν να µιλήσουµε µε δικηγόρο, κάποια στιγµή µας άφησαν να επικοινωνήσουµε µε τις οικογένειές µας για 30 δευτερόλεπτα και µας έδειχναν το κλοµπ να ξέρουµε τι µας περιµένει αν ξεπεράσουµε τον χρόνο του µισού λεπτού. Ακόµα και στην Ευελπίδων, δίπλα στη δικηγόρο µας ήταν η Αντιτροµοκρατική» λέει μεταξύ άλλων ο συλληφθείς…
Διαψεύδει η ΕΛΑΣ
«Απολύτως ψευδείς και ακραία δυσφημιστικές» χαρακτηρίζει η ΕΛ.ΑΣ τις καταγγελίες που φιλοξενεί η «Εφημερίδα των Συντακτών».
Σε ανακοίνωσή της, υποστηρίζει ότι «κατά τη διάρκεια της κράτησής του, έως ότου οδηγηθεί ενώπιον των ανακριτικών Αρχών, ούτε ο ίδιος ούτε η δικηγόρος του με την οποία είχαν ανεμπόδιστη επικοινωνία, εξέφρασαν οποιαδήποτε καταγγελία για βασανισμό ή κακοποίηση, ούτε επιθυμία να εξετασθεί ή να μεταφερθεί σε οποιοδήποτε νοσηλευτικό ίδρυμα για την παροχή πρώτων βοηθειών». Υποστηρίζει ακόμη ότι «χορηγήθηκαν από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του τα απαραίτητα έγγραφα γνωστοποίησης των δικαιωμάτων που κατέχει υπό την ιδιότητα του κρατουμένου, τα οποία προσυπέγραψε και συσχετίσθηκαν με τη δικογραφία του». Ισχυρίζεται τέλος ότι «την ίδια καταγγελία για βασανιστήρια είχε κάνει ο κατηγορούμενος και όταν είχε πάλι συλληφθεί για βανδαλισμό στο πολιτικό γραφείο του Μ. Βαρβιτσιώτη».
